BLOOD HARVEST RECORDS

Ακούγοντας τις νέες προτάσεις της εταιρείας σάς περιμένουν μερικές πολύ ευχάριστες εκπλήξεις.

ANTHROPOPHAGOUS – “Spoiled Marrow”
Από την επωνυμία του σχήματός τους μπορείτε να αντιληφθείτε το ποιόν των τριών κυρίων από τη Μασαχουσέτη. Σας συστήνονται με το πρώτο τους επτάιντσο κι η μεγάλη σας καρδιά του death θα καλοδεχθεί το σηπτικό υλικό τους. Δεν πρωτοτυπούν, θυμίζουν διάφορους κρυπτόμενους διαταραγμένους αιμοσταγείς, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Δίνουν πάντως την εντύπωση ότι δεν τρέφουν κάποια φιλοδοξία και αν, δεν θελήσουν να κάνουν κάτι παραπάνω, δεν είναι σίγουρο ότι θα διεκδικήσουν με αξιώσεις το ενδιαφέρον του κοινού. Ίσως αυτή να είναι η στάση τους, αλλά θα ήταν κρίμα να αφήσουν τη βίαιη προδιάθεσή τους έτσι.

BONES – “Gate Of Night”
Πρόκειται για το βελγικό κουαρτέτο και όχι για όποιους άλλους γνωστούς ή λιγότερο γνωστούς φέροντες την ίδια επωνυμία ίσως νομίσατε. Οι κύριοι του σχήματος ειδικεύονται στο καταχθόνιο, οργίλο death και παρουσιάζουν ένα δωδεκάιντσο με δύο κομμάτια, τα οποία θα σας αρέσουν, επειδή μπορούν να εκτονώσουν τις συγκαλυμμένες αντιπάθειές σας. Οι κτηνώδεις δημιουργοί έχουν τσαλακωμένο ήχο, που δεν έχουν καμία πρόθεση να λειάνουν, δεν δίνουν πολλή σημασία στην εκτελεστική ακρίβεια, τα κιθαριστικά τους σόλο είναι υποδειγματικά δυσαρμονίας. Κι όμως, εσείς θα συμπαθήσετε τη βαριά, θορυβώδη προσέγγισή τους στα πράγματα, τον τρόπο που ανταποκρίνονται στις εγκληματικές σας εμπνεύσεις.

CRYPTIC SHIFT– “Visitations From Enceladus”
Έστω ότι το κουαρτέτο από το Ληντς της Αγγλίας υφίστατο το 1988. Θα είχε κυκλοφορήσει ένα demo για το οποίο ο υπόγειος κόσμος θα παραληρούσε, θα παραλληλιζόταν με τους Nocturnus ή τους Atheist και λογικά η Earache ή και η Active θα τους πρόσφεραν συμβόλαιο. Σήμερα, μετά από μια σειρά εργασιών μικρότερης διάρκειας μέσα σε μια πενταετία, το συγκρότημα παρουσιάζει το πρώτο του άλμπουμ και οι εντυπώσεις είναι ανάλογης έντασης. Βλέπετε, οι συνθέσεις τους είναι πληθωρικές, πολύ περιπετειώδεις για να αγνοηθούν, η πυκνότητα των ιδεών τους είναι καθηλωτική. Δηλώνουν ότι παίζουν “phenomenal technicological astrodeath”. Συμφωνείτε.

EVOKER – “Evil Torment”
Τρεις κύριοι απαρτίζουν το συγκρότημα από τη Μελβούρνη και από το παρουσιαζόμενο πρώτο τους MLP γρήγορα αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι στρατευμένοι στο επιθετικό black. Έχουν ήδη αρκετές ηχογραφήσεις ο καθένας στο ενεργητικό τους, δεν είναι όμως σίγουρο ότι εκμεταλλεύονται εδώ όλη την εμπειρία τους. Θα μπορούσαν, όσο κι αν εμφανίζουν κάποιες αξιοπρόσεκτες εναλλαγές, να βελτιώσουν τους συνθετικούς τους ελιγμούς, να οργανώσουν λίγο καλύτερα τις ιδέες τους. Επίσης, ίσως να προσδώσουν βαρύτητα τον ήχο τους και το παίξιμό τους να μην υποκύπτει στην παρόρμηση της κακίας. Μην παρεξηγήσετε τις παραπάνω παρατηρήσεις, απλώς ας μην αρνηθούν κάτι καλύτερο, μπορούν.

HAR – “Anti-Schechinah”
Όταν ακούσετε το νέο EP του κουιντέτου, που κυκλοφορεί σε κασέτα, θα εκπλαγείτε από το γεγονός του ότι τέτοιου είδους υλικό που αντανακλά τα κατώτερα ένστικτα μπορεί να παράχθηκε εντός της εξελιγμένης κοινωνίας του Τελ Αβίβ. Δείγμα δυσάρεστου, εριστικού black / death, είναι μάλλον δύσκολα εμπορεύσιμο ακόμη και για τους οπαδούς του ιδιώματος. Άκομψο και, φυσικά, με ηθελημένα ρυπαρό ήχο, πιθανόν προσφέρεται για υπόκρουση έκνομων δραστηριοτήτων. Σίγουρα διέπεται από τη δική του νοσηρή λογική, είναι οργανωμένο με τρόπο ανησυχητικό για την ψυχική ισορροπία των δημιουργών του. Ίσως, όμως, αυτό ακριβώς να αποτελεί το αντίβαρο στην εκσυγχρονισμένη καθημερινότητά τους.

OBSCENE – “The Inhabitable Dark”
Παρόλο που, βάσει των βιογραφικών τους, η δισκογραφική δράση κάθε μέλους του συγκροτήματος ξεκίνησε μέσα στον διανυόμενο αιώνα, είναι ενδιαφέρον το πόσο πειστικοί μελετητές του πρώτου μισού της δεκαετίας του ’90 αυτοί ακούγονται. Με έδρα την Ινδιανάπολη, παρουσιάζουν το πρώτο τους άλμπουμ και οι θιασώτες του death θα τους συμπαθήσετε, γιατί έχουν περάσει με αποτελεσματικό τρόπο στη φυσιογνωμία του σχήματός τους τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιρροές από εκείνη την σημαδιακή εποχή. Συνεπείς στις αρχές του ιδιώματος, θορυβούν με την πρέπουσα αυστηρότητα, ακούγονται συντονισμένοι και δημιουργούν ευχάριστες καταστάσεις. Με τα κατάλληλα τεχνικά ανοίγματα, μπορούν να προχωρήσουν επιτυχώς.

VALDRIN – “Effigy Of Nightmares”
Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι το νέο, τρίτο άλμπουμ των τεσσάρων μουσικών από Σινσιννάτι όχι μόνο επιβεβαιώνει την καλή τους φήμη, αλλά μπορεί και να αποτελέσει το εφαλτήριο για ακόμη καλύτερη πορεία. Σοβαροί, με συνείδηση των επιλογών τους, παραδίδουν μια εργασία με διάρκεια μισής ώρας, όμως τόσο ενδιαφέρουσα που ακούγεται κατ’ επανάληψη. Οι δημιουργοί της ξέρουν να στήνουν ωραίες black ατμόσφαιρες χωρίς να εκτρέπονται στη γραφικότητα. Οι συνθέσεις τους είναι μελετημένες, φέρουν αφομοιωμένη την παράδοση της κρύας σκανδιναβικής δεκαετίας του ’90, οι ίδιοι όμως έχουν το δυναμικό να κάνουν τις δικές τους εντυπωσιακές δηλώσεις. Αξιέπαινοι.